ქონი უილისი
– არ გინდა, გახსნა? – ჰკითხა სიუზიმ და მოთხოვნაც გაეპარა ხმაში.
ბარბარამ მორჩილად შემოაძრო წითელ-მწვანე კუბოკრული ბაფთა და წინასწარ მოემზადა იმედგაცრუებისთვის, რომელიც საშობაო საჩუქრების გახსნის შემდეგ ეუფლებოდა ხოლმე.
– მე პირდაპირ ქაღალდს ვფხრეწ ხოლმე, დეიდა ბარბარა, – უთხრა სიუზიმ, – ეს საჩუქარი თავად შევარჩიე. ვიცოდი, რა ინატრე „მეისიში“[1] როდესაც ხელები გაგეყინა.
ბარბარამ ქაღალდის პაკეტი გახსნა. შიგნით ხელთათმანი იყო წითელ-იისფერი ზოლებით.
– სწორედ ეს არის, რაც მინდოდა! მადლობა, სიუზი, – უთხრა და ნაძვის ხის ქვეშ ბრჭყვიალა ყუთებზე მიუთითა, – მანდ ერთი შენთვის უნდა იყოს… ასე მგონია.
სიუზიმ ნაძვის ხესთან ჩაიცუცქა და ყუთების გადალაგება დაიწყო.
– მართლა თვითონ შეგირჩია, – ჩასჩურჩულა ელენმა და ტუჩებზე უნებლიე ღიმილი დაეფინა, – თუმცა, რომც არ მეთქვა, ფერებით მიხვდებოდი.
Stylish Blog 